XIV NIEDZIELA ZWYKŁA

Moi Drodzy!    

W Liście do Koryntian św. Paweł użala się, że dany mu został oścień dla ciała, jakim jest wysłannik szatana, aby go policzkował. Innymi słowy szatan w różny sposób dokuczał św. Pawłowi  i  przeszkadzał  w jego pracy apostolskiej. Dlatego św. Paweł prosił Boga, aby odszedł od niego ten kusiciel. Ale Chrystus powiedział mu: „Wystarczy ci moja łaska.  Moc bowiem w słabości się doskonali”.
Szatan jest istotą osobową, rzeczywistą i konkretną, o naturze duchowej i niewidzialnej, która przez swój grzech na zawsze odłączyła się od Boga.
Wielu katolików nie wierzy w istnienie szatana, inni powątpiewają. Zbyt oswoili się z naiwnym przedstawianiem szatana z rogami i ogonem, dlatego trudno im pogodzić się z prawdą, że on rzeczywiście istnieje i może każdemu człowiekowi szkodzić.
Szatan istnieje, bo przekonał nas o tym sam Bóg. Wystarczy sięgnąć do pierwszych kart Starego Testamentu, by się o tym przekonać. Święty Jan w swej apokaliptycznej wizji opisuje scenę walki: „ I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem. Smok i jego aniołowie zostali pokonani i już nie było dla nich miejsca w niebie. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan” .
Chrystus też o nim mówił i sam był przez niego kuszony. Święty Piotr napomina wiernych słowami „Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając, kogo pożreć”.
Apostołowie otrzymali od Chrystusa specjalną władzę wypędzania złych duchów z opętanych. W modlitwie Pańskiej Ojcze nasz … modlimy się … ale nas zbaw ode złego. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina modlitwę Jezusa:  „ Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich  ustrzegł od złego”. 
Zło, o którym mówi ta prośba, nie jest jakąś abstrakcją, lecz oznacza osobę szatana, Złego anioła, który sprzeciwił się Bogu. Szatan jest tym, który sprzeciwił się zamysłowi Boga i Jego dziełu odkupienia  człowieka.
Przez szatana – grzech i śmierć weszły na świat. Zły duch mimo, iż posiada wyższą naturę od naszej, inteligencję przewyższającą nasz rozum, czy wyobraźnię, nie ma władzy ani prawa opanowania naszego rozumu i woli, gdyż nawet sam Bóg szanuje wolną wolę człowieka.
Człowiek powinien znać strategię złego ducha, by się skutecznie bronić przed jego zakusami. Szatan zazwyczaj działa pośrednio, atakując niższe władze człowieka: zmysły, pamięć, wyobraźnię. Działa  ostrożnie  i  podstępnie.
Wielkim jego osiągnięciem jest powszechna niewiara w jego istnienie. Na tym bardzo mu zależy. Nie zależy mu zbytnio na czasie, potrafi czekać i uderzyć z znienacka w najsłabszą stronę człowieka.
Szatan, w swojej złości przeszkadza i bardzo dokucza świętym, również  fizycznie.
Znamy przypadki takiego działania szatańskiego w życiu księdza Bosko. Kiedy ksiądz Bosko pisał Konstytucje dla zgromadzenia zakonnego, które zakładał; w rękopisie leżały już prawie gotowe na stoliku. Pewnego ranka ksiądz Bosko zauważa z przerażeniem, że  jego rękopis,  jest rozrzucony po całym biurku i zalany atramentem w taki sposób, że nic nie można było już odczytać, odtworzyć.  W ten sposób szatan chciał przeszkodzić i zniechęcić księdza Bosko do zakładania zgromadzenia, bo zły duch widział już to dobro, jakie się dokona przez działalność tego zgromadzenia poprzez długie lata, a może i wieki. Ksiądz Bosko nie tylko, że się nie zniechęcił, ale z jeszcze większym zapałem zabrał się od nowa do pisania. Dziś salezjanie, a tym samym duch  księdza  Bosko, są  prawie  w  każdym zakątku świata i zdobywają dusze dla Boga w  myśl zawołania księdza Bosko: „Daj mi duszę, resztę zabierz”.
W ten sposób  szatan powoduje nieobliczalne szkody natury duchowej, a pośrednio nawet natury fizycznej, w jednostkach i społeczeństwie. Działanie  złego ducha jest tajemnicze, rzeczywiste i skuteczne.
Od pierwszych wieków chrześcijanie byli tego świadomi. Święty Piotr przestrzegał pierwszych chrześcijan: Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu!.
Wraz z przyjściem Jezusa panowanie  szatana zostało ograniczone, gdyż Pan „wyrwał nas z mocy szatana”. Dzięki  dziełu odkupienia , szatan może wyrządzić prawdziwą krzywdę tylko tym, którzy dobrowolnie na to pozwalają, przyzwalając na zło i oddalając się od Boga.
W licznych fragmentach Ewangelii  Jezus jawi się jako zwycięzca  szatana, uwalniając wielu ludzi z opętania szatańskiego. W Jezusie jest nasza nadzieja, On nie dopuści, byśmy byli kuszeni ponad nasze siły.
Szatan nadal posiada pewną moc nad światem, wynikającą z tego, że ludzie odrzucają owoce Odkupienia. Posiada władzę nad tymi, którzy w taki czy inny sposób dobrowolnie mu się oddają, przedkładając królestwo ciemności nad królestwo łaski. Pamiętajmy, że „Moc Szatana nie jest jednak nieskończona. Jest on tylko stworzeniem; jest mocny, ponieważ jest duchem, jest jednak tylko stworzeniem: nie może przeszkodzić w budowaniu Królestwa Bożego”.
Święty Proboszcz z Ars mówi, że „diabeł jest wielkim psem na uwięzi, który szczeka, który czyni wiele hałasu, ale może ugryźć jedynie tych, co się zbliżą do niego”.
Wielkie poczucie bezpieczeństwa powinniśmy czerpać ze świadomości, że Pan Bóg zostawił nam tak wiele środków, umożliwiających nam stałą walkę i życie w tym świecie w pokoju i radości dobrych chrześcijan.

Do tych środków należy: Sakrament pokuty, Komunia święta, modlitwa, umartwienie, miłość i nabożeństwo do Najświętszej Maryi naszej Mateńki, danej nam od Jezusa Chrystusa z Krzyża na Golgocie, Anioła Stróża, który jest duchem czystym i świętym,  swoich szczególnych Patronów. W obecności naszej Matki Maryi i swoich Patronów, zawsze jesteśmy bezpieczni.
Zły duch nigdy nas nie uwiedzie i nie zamąci naszej przyjaźni z Bogiem.

Szczęść Boże.