04 LIPCA 2004 r. 14 Niedziela Zwykła

Moi Drodzy!

Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie :
Pokój temu domowi (Łk 10,5)

Wolność i pokój są chyba najczęściej spotykanymi hasłami oraz najbardziej upragnionymi dążeniami dzisiejszego świata. Świat rozkrzyczał się na temat pokoju. Mówią o nim wszyscy : wierzący i niewierzący, napadający i napadnięci. Nie brak również różnego rodzaju „piewców pokoju”. Jedni mówią o koegzystencji, inni o pokoju „za wszelką cenę”; jedni wykluczają wszelkie wojny; inni tylko atomowe czy termo-jądrowe ; jedni piętnują wojny „niesprawiedliwe”, inni ogólnoświatowe. Problem utrzymania względnego pokoju pochłania miliony dolarów wydawanych na liczne konferencje, lecz również na wypełnianie arsenałów coraz to nowocześniejszą bronią.
Czy jednak nie jest to wszystko kosztowną iluzją ? Czy nie jest mydleniem sobie i światu oczu i systematycznym okłamywaniem się. Bo przecież w końcu miłujący niebezpieczeństwo w nim zginie (Syr 3,26). Bo nie masz pokoju bezbożnym.
Dawcą prawdziwego pokoju jest i tylko być może Chrystus. Nie znaczy to, że przynosi On go w postaci gwiazdkowego prezentu. Pokój ogólnoludzki jest wypadkową pokoju serc kilku miliardów ludzi na świecie. Lecz także zakłócenie w stosunkach z Bogiem i pogwałcenie Jego praw prowadzi do nienawiści, łatwo przeradzającej się w wojnę. Pokój i wojna jest wypadkową nastawienia ludzkości. Na długo przed ostatnią wojną światową pisał Foerster :
Pokój przez rozbrojenie, pokój przez międzynarodowe trybunały, pokój przez układy – wszystko to iluzje… Wojna może zniknąć wtedy, jeżeli się człowiek wyzwoli i przemieni… słuchając nakazów z góry, a nie z dołu.
Ten „nakaz z góry” usłyszała ludzkość od aniołów : „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania” (Łk 2,14). Bóg ma upodobanie w czyniących Jego wolę, zachowujących przykazaŹnia, zjednoczonych z Chrystusem.
Pokój – to pierwszy hymn aniołów.
Pokój – to znamię synów Bożych.
Pokój – to miłość i sprawiedliwość.
Pokój – to jedność i zgoda.
Pokój – to dzieło współpracy z Bogiem.
Pokój – to czyste sumienie.
Pokój – to wieczne zbawienie.
Pokój – to owoc, jaki daje Chrystus. . .
Pokój zostawił Chrystus apostołom. „Pokój zostawiam wam,  pokój mój daję wam. Nie taki jak daje świat, ja wam daję” (J 14,27).
Ten właśnie Chrystusowy pokój mamy nieść światu.

SZCZĘŚĆ BOŻE.