6 czerwca 2004 r. Uroczystość Najświętszej Trójcy.

Moi Drodzy!

…”Idąc tedy nauczajcie wszystkie narady, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha   Świętego „.
Mt 28,19
W tych krótkich słowach, wielokrotnie w ciągu każdego dnia, wyznajemy wiarę w tajemnicę Trójcy Świętej i oddajemy jej cześć. Ludzie niechętni Kościołowi i leniwi w zachowywaniu praw Bożych – usiłują wmawiać sobie i innym, że chrześcijaństwo jest to narzucanie człowiekowi długiej listy przykazań, nakazów i zakazów, w oprawie odpowiedniego ceremoniału sprawowanego w kościołach.
Jednak ludzie wierzący są świadomi tego, że być chrześcijaninem znaczy wyznawać jednego Boga w trzech Osobach. Każdy chrześcijanin wierzy w to, że Bóg Ojciec go stworzył, Syn Boży odkupił, a Duch Święty uświęca. Dlatego to tym znakiem: w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, rozpoczyna każdy dzień i każdą ważniejszą czynność.
Tajemnica Trójcy Świętej – jedność w troistości lub troistość w jedności, jest tajemnicą objawioną ludziom przez Boga. Rozum i umysł człowieka choćby, najbardziej wykształconego, nie jest w stanie zrozumieć tej prawdy objawionej przez Boga.  (np. Święty Augustyn )
Mimo to, każdy chrześcijanin ma obowiązek poznawania Boga w granicach swoich możliwości w zależności od posiadanej wiedzy i stopnia uświęcenia.
Prawda o Trójcy Świętej ma szczególne znaczenie w życiu ziemskim Jezusa Chrystusa.
Towarzyszy Jego poczęciu w Nazarecie, gdzie Archanioł Gabriel mówi Maryi o Najwyższym, czyli o Ojcu, o Synu Bożym, którego ma być Matką, za sprawą Ducha Świętego .
Gdy Maryja pytała anioła jak się to stanie, że zostanę matką  –  usłyszała odpowiedź:
” Duch Święty zstąpi na Ciebie, przeto co się z Ciebie narodzi święte, Synem Bożym  będzie nazwane „. W tekście tym jest mowa o Ojcu, Synu i Duchu Świętym.
Pierwsze słowa 12-letniego Jezusa zanotowane na kartach Ewangelii również dotyczą tej tajemnicy: ” Czy nie wiedzieliście, że w tych rzeczach, które są Ojca mego winienem być ” ?
Z prawdą o Trójcy Świętej spotykamy się na progu życia publicznego Jezusa przy chrzcie w Jordanie:
„A gdy Jezus był ochrzczony, wnet wyszedł z wody. A oto otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego, zstępującego jako gołębica i przychodzącego Nań. A oto głos z nieba mówiący: Ten jest Syn mój miły, któregom upodobał sobie „. W tym tekście jest również mowa o trzech osobach bożych.
Prawdą o Trójcy Świętej zamyka Pan Jezus swe posłannictwo i kończy pobyt na ziemi, nakazując apostołom nauczać wszystkie narody o Bogu w Trójcy Jedynym i chrzcić je w imię tej Trójcy: Ojca, Syna i Ducha.
 Tajemnica ta tworzy więc ramy życia Jezusa Chrystusa, występuje w przełomowych momentach Jego życia, przeŹnika Jego naukę i działalność publiczną.
Dla człowieka uczynił Bóg ten świat widzialny, lecz pełen tajemnic, bogaty w ukryte prawdy i przejawy piękna.
Od Boga otrzymał człowiek przykazania, by wiedział, jak korzystać z tych wartości i jak pokierować swoim życiem pośród zmienności świata.
Bóg dał człowiekowi prawdę objawioną, światło rozuŹmu i łaskę wiary, by mógł słowo Boże poznać i przyjąć świadomym aktem wiary.
Hojność Boga nie zna granic, bo nie zna granic Boża Miłość.
A człowiek jak się zachowuje, w jaki sposób odwzajemnia tę Bożą miłość ?
Czyniąc znak krzyża świętego, oddajemy Bogu w Trójcy jedynemu cześć wiele razy w ciągu każdego dnia.
Z pewnością niejednokrotnie, myśląc o Bogu, mieliśmy życzenie, żeby tego Boga dotknąć, doświadczyć.
Zdajemy sobie sprawę, że Bóg jest duchem, a zatem zmysłami Go nie ogarniemy, ani wzrokiem, ani dotykiem – ale bardzo chętnie przyjęlibyśmy jakiś konkretny znak Jego istnienia.  I nie my pierwsi !

Naród wybrany, jak czytamy w Starym Testamencie, często  domagał się znaków Bożej obecności i opieki – a gdy je otrzymał, żądał nowych. Były więc cudowne znaki:
– wyprowadzenie z niewoli egipskiej,
– manna na pustyni,
– woda tryskająca ze skały i inne.
Czy jednak z mnogości Bożych dzieł i znaków opieki, można stworzyć kompletną wizję istoty samego Boga ? Najwspanialsza mozaika takich faktów nie zaspokoi wymagań krytycznego rozumu. Jaką wiec wybrać drogę poznania istoty Boga ?
Droga ta wiedzie przez pojęcie tajemnicy! W dzisiejszym świecie, w erze lotów kosmicznych, słowo tajemnica, brzmi jak wyzwanie !
A jak jest w rzeczywistości ?
Współczesny człowiek, nawet uczony, jest w stanie dobrze zrozumieć tylko jeden znak – znak zapytania.
Takie zdanie padło na naukowym sympozjum w przekonaniu, że pokora uczonego bliższa jest prawdy niż pewność siebie, z jaką zwykli przemawiać dyletanci.
Nie najlepiej, jak widać, znamy otaczający nas świat. Nie znamy jeszcze do końca człowieka. Człowiek jest tajemnicą. Jeżeli nie chcemy wydawać mylnych sądów, musimy to stwierdzenie respektować.

A świat wartości, ku któremu kieruje się człowiek? Mrokiem tajemnicy okryta jest istota piękna i choć istnieje cała nauka o pięknie (estetyka), nie znajdziemy tam jednoznacznych kryteriów piękna !
A dobro ? Na słowa Nauczycielu dobry – Pan Jezus odpowiada: Czemu nazywasz mnie dobrym ?  Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg.
Trzecia wielka wartość, która obok dobra i piękna fascynuje najtęższe umysły ludzkie to  P R A W D A .
Mimo mozolnych jej poszukiwań, nieustannie, jak e c h o, powraca sceptyczne pytanie Piłata: Co  to jest prawda ?
I tak można by mnożyć wyliczanie Bożych dzieł, zamkniętych w materii, ludzkiej psychice czy w świecie wartości  i wszędzie tam napotykamy granicę, której na  i m i ę  t a j e m n i c a .
Stary Testament nie boi się tego słowa. Autor Księgi Wyjścia stwierdza, że Pan zstąpił z obłoku.
Obłok, to synonim tajemnicy. Granicę tej tajemnicy przekracza, jako pierwszy, dopiero Jezus Chrystus, Bóg Człowiek, obraz Boga Niewidzialnego.
Tajemniczy obłok zastąpiony zostaje konkretem ludzkiej postaci Jezusa Chrystusa, a obok kamiennych tablic przykazań, jawi się miłosierne Boże Serce.
Święty Jan, powie w natchnionym słowie:  Bóg jest miłością, rozświetlając niebywale prawdę o Bogu.
Prawdziwa miłość może istnieć tylko pomiędzy osobami. Skoro Bóg nie tylko okazuje miłość, ale jest miłością, musi być w Nim miłość osób.
Potwierdza tę tajemnicę boskiej natury  Pan Jezus wskazując na Ojca,  który Go posłał: ” Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał „.
Swięty Paweł mówiąc o oglądaniu Boga twarzą w twarz, co ma się stać udziałem każdego z nas, rozumiał przez to wejście człowieka w potężny wir nieskończonej Bożej miłości, ogarniającej w wieczności wszelkie dążenia rozumu, woli i serca, uwolnionego od zafałszowań egoizmu.
Kościół uczy nas, w liturgii świąt, odczytywać Boże tajemnice. Ochrzczeni w pierwszych dniach swego życia a jako naród u progu naszego istnienia, stanowimy tym samym żywe mieszkanie Trójcy Świętej – Boga, który jest Miłością.
Ta świadomość uczestniczenia w życiu Boga w Trójcy Jedynego jest korzeniem naszej ludzkiej godności.
Wielkość nasza liczy się szlachectwem pochodzenia od Boga Stwórcy, godnością krwi przelanej za nas przez Chrystusa, potęgą Ducha Świętego, który przebywa w nas, w swoich żywych świątyniach.
Godności tej świątyni nie jest w stanie umniejszyć utrata zewnętrznej wolności, zdrowia, a nawet śmierci. Jedyną zagładą i profanacją tej świątyni jest współdziałanie z mocami zła, to grzech.

Ale jest to zarazem klęska i hańba człowieka, bo mówi Pismo święte: ” Kto zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg „.
Nasz poeta Adam Mickiewicz pisał:
           „Człowiek jest urzędnikiem wysokiego stanu,
             cały świat służy jemu, a on tylko P a n u „.
Jakże często nasz świat  t r w o ż y   n a s, zamiast służyć.
Czy nie dlatego, że zbyt przeceniamy nasze siły, zamiast wpatrzeć się w tajemnicę Boga i trwać z Nim w jedności ?
Nie wystarcza życzliwa obserwacja Bożych dzieł, bo On chce, byśmy się stali uczestnikami Jego życia poprzez  świętość,  doskonałość  i  miłość.
Zakończę to rozważanie o Trójcy Świętej słowami naszego Ojca  Świętego Jana Pawła II :
 „Gdyby kiedykolwiek w życiu zabrakło ci czasu na rozczytywanie się i modlitwę o tajemnicy Boga w Trójcy Jedynego, wtedy wiedz, że tracisz to co niewidzialne dla  oczu,  a  przez  to  tracisz  s e n s   i   g o d n o ś ć   tajemnicy  własnego człowieczeństwa, które wyrasta z tajemnicy Boga Trójedynego:
            Boga Miłości – O j c a ,
            Boga Odkupiciela – S y n a    i
            Boga Ducha Świętego – Uświęciciela”.

DOBRANOC.