Moi Drodzy!

        Uroczystość odpustową ku czci św. Jacka Odrowąża salezjanie celebrują już od przeszło stu lat, dokładnie od roku 1894.
W roku 1594 z okazji kanonizacji św. Jacka Odrowąża, Dominikanie oświęcimscy przebudowali swój dotychczasowy kapitularz, w którym odmawiali pacierze kapłańskie, na kaplicę świętego Jacka.
21 czerwca 1816 roku cesarz Józef II, dekretem kasacyjnym skazał zakonników na wymarcie, a dobra wraz z kościołem i kaplicą św. Jacka sprzedano na licytacji.
W roku 1872 ruiny kaplicy św. Jacka dostały się w ręce żydowskie i służyły jako skład szmat i kości.
22 czerwca 1894 roku ks. Prałat Andrzej Knycz, proboszcz oświęcimski, wykupił ruiny kaplicy św. Jacka z rąk żydowskich i przystąpił do odbudowy tego świętego miejsca. Odbudowę powierzono profesorowi Odrzywolskiemu z grona konserwatorów z Krakowa. 18 sierpnia 1894 roku kaplica już całkowicie odrestaurowana została uroczyście poświęcona przez księdza dziekana Józefa Woźniaka.
Niezwykła ta uroczystość, w której wzięło udział liczne grono duchowieństwa, przedstawiciele władz oraz kilkutysięczna rzesza wiernych z okolicy i z Górnego Śląska, dała początek odpustowi świętego Jacka w Oświęcimiu.
Odtąd co roku w pierwszą niedzielę po Wniebowzięciu Najświetszej  Maryi Panny spieszą wierni z bliska i z daleka  „na Odpust Świętego Jacka”  do Oświęcimia.
Miła ta kaplica stała się odtąd ulubionym miejscem wiernych na modlitwę.
W tej kaplicy będą się również zbierać na modlitwę pierwsi salezjanie w Polsce oraz ich wychowankowie. Od stóp ołtarza tej kaplicy Jackowej spłyną na nich łaski Boże i błogosławieństwo w rozpoczętej pracy wychowawczej, ona jest prawdziwą kolebką dzieła salezjańskiego w Polsce.

DOBRANOC.